öylebirusuldürkiadamışairyapar:)

Bir ben derim, bir Özge;

- Elde edemediğin şeyler için üzülme, belki O' nun senin için daha güzel planları vardır.

- Bunlarla avunmak güzel ama bazen kendimi kurulmuş bir robot/saat gibi hissetmeme yol açıyor. yoksa duacıyım bana tüm verdikleri için.

- Kurulmuş bir saat/robot olmak daha güzel, tek başına, O' nun planları olmadan, kalkabilecek miydin bu ağır yükün altından?

- Hayır tabi ki de... Ama dediğim gibi iskankar zamanlarımda bir robot olduğumu düşünmek hiç hoşuma gitmiyor.. Çünkü, sanırım yapamadıklarım için de O' nu suçluyorum o zamanlarda:(

- O' nu suçla, ama O' na isyan etme.. olmadıysa eğer istediğin şey, O istemediği içindir, bunun suçlusu O olabilir ama sen o zamanlarda O' na niye olmadı diye isyan etmek yerine, sus ve büyük bir olgunlukla "bunu sen istedin Dostum" de:)

- O istedi. Ve böylece içimdeki savaş sona erdi. Bu mudur? Bazen gerçekten, içimde çığırıp duran Özge'yi susturmak istiyorum... Huzurumu bozuyor.. Beni savaşa götürüyor... Bunu o Özge' ye kabul ettirmeliyim önce...

-Bence bu kadardır Özge.. Yenileceğini bile bile girer mi insan savaşa... O senin boşuna çırpınışlarına bakar bakar gülümser. O' nunla savaşılmaz, sevişilir...

- Zaten O bana hep gülümsüyor ve içimdeki ışığın sönmesini engelliyor, biliyorum... O' nunla aramızdaki tek sorun " zaman farkı". Yenilgimi kabul etmemi bekleyip, öyle karşıma çıkıyor... Benim onun için çırpındığım gecelerde yanımda değil kısacası...

- O öyle biraz muzip:) Ben o halini de seviyorum... Mesela bu ara o kadar çok dalga geçiyor ki benimle.. Bir zaman oluyor alıyor elimdeki her şeyi, sonra, hepsini geri veriyor aynı anda, alıyor, veriyor... defalarca... Durup izlesen uzaktan, koparsın, ben bile kopuyorum:)

-Bizimle dalga geçtiği zamanlarda mı sarsılıyoruz böyle? O gülerken biz tam tersi durumdayız, sonunda biz de gülsek de... İşte zaman farkı bu... Aynı anlarda gülümsemiyoruz... Amann neyse ben aramı düzeltmek üzereyim.. Umarım birlikte güleriz:)

-Ya olur öyle, sevmese seni niye seninle uğraşsın... Barışın artık artık, iyi dostlar arasında küslük olmaz...

-Yok zaten O' na küsmüyorum... O' nu anlıyorum sadece. Bir kere küsmüştüm ama elimden çabuk tuttu...

-O seni dinliyor, sen de terbiyesizlik etme ve O' nu dinle:)


ps: özgeyle bir usül dersinde kağıdımıza düşenlerdir! şifa olsun...