Dostluk ortak tarihi olanların yazdığı bir kitaptır.Cebindeki son kuruşu beraber harcamak, hiç kimseleri beğenmemek ama bahsederken "biz" diye bahsetmektir dostluk. Her rüyayı iki kişilik görmektir.Kimseleri görmeyip hatta fark etmeyip dünyayı, yalnız dostu görmektir hayat. Sesinden hikayeler çıkaracak, "nasılsın" diye sormadan nasıl olduğunu bilecek kadar, kalbini kalbinin içinde gezdirmektir!...
"Yürekler serpmiş ellerimize Yaradan O'nu anlatan..Baki ancak ve ancak O imiş. Serpiştirdiği yürekleri de hiç kaybetmeyelim diye cennti öğretmiş. Sahte hayatın gerçek dostlukları bitmesin diye sonsuzluk hediye etmiş. Şu kısacık hayatın elemi yerine, sonsuz cennetin müjdesi ağır bassa yüreklerde bahar olurmuş ömür.. Dost aslında hiç gitmezmiş.. Cennet bitmeyenmiş.."
YanıtlaSilbu yazılanlar bana öylesine tanıdık ki.. gitmeyen ve bitmeyen gerçek dostluğumuz için teşekkürler.. :)
Esma
meramımız dostluk, dostluğumuz cennetler kadar baki olsun... dostluğun bana bir lütuftur kıymetini bilmem duasıyla....
YanıtlaSil